ไม้ เมืองเดิม...ไม้ เมืองแกลง

.... วัดโพธิ์ทองพุทธาราม บ้านหนทางเกวียน ที่พระเจ้าตากสินมหาราชทรงนิมนต์เจ้าอาวาสนาม ชื่น ไปเป็นพระสังฆราชที่กรุงธนบุรีภายหลังทรงกอบกู้เอกราชแล้ว และสุนทรภู่ได้กล่าวในนิราศเมืองแกลงว่าได้มาเยือน...กรมการบ้านดอนเค็ด..แต่เมื่อปีพ.ศ.๒๓๔๙...หากท่านใดแวะไปนมัสการพระครูบุรเขตสังฆการ (พระอาจารย์ต๋อย) ให้ลองแวะไปทางชายคลองหลังโบสถ์อันร่มรื่น ที่มีหมู่ต้นตะเคียนยอดทรงพุ่มข้าวบิณฑ์ยืนตระหง่านสูงชนิดแหงนคอตั้ง อีกทั้งต้นสำโรงและยางนาก็มี ยืนทนงเป็นเครื่องแสดงร่องรอยของกาลเวลามาถึงวันนี้ได้อย่างชวนชื่นอิ่มเอมใจ

     แล้วเลาะไปทางหนเหนือถึงวัดหนองจรเข้ ที่เมื่อเอ่ยถึงวัดนี้ ผู้คนกลับนึกถึงแต่แผงต้นยางนาอายุกว่าสามสิบปีและผืนป่าระดับ..ป่าวิปัสสนา..ในวัดเนื้อที่กว่า ๖๐ ไร่ที่ท่านอาจารย์ดอน เจ้าอาวาสได้ปลูกและทำนุบำรุงมายาวนาน กระทั่งสองปีมานี้ วัดยังได้ชักชวนญาติโยมร่วมทุนทรัพย์จัดหาที่ดินเพิ่มเติมมาอีกถึง ๘๒ ไร่ แลขณะนี้ท่านได้ขุดร่องทางน้ำหมายสร้างความชื้นชุ่ม แล้วนำดินมาถมปรับระดับพอให้พ้นหน้าน้ำเหนือหลาก และเตรียมจะทำพื้นที่นี้ให้เป็นป่าอีก...ท่านว่า " ตัดเขามาใช้มากแล้ว ต้องปลูกใช้คืนเขากันบ้าง".. จึงในเวลาที่พระพิรุณมาหยาดเตือนอยู่เนือง ๆ เช่นนี้ พิจารณาแล้ว วัดกำลังต้องการ "ทุน" ที่หมายถึง ทุนทรัพย์สำหรับจัดหาพันธุ์กล้าไม้แลวัสดุอุปกรณ์ กับ ทุน ที่หมายถึงการลงแรง และ ทุน ที่หมายถึง พันธุ์กล้าไม้ยืนต้นนานาชนิดที่เราท่านจะจัดหาไปช่วยกันได้จากนี้ไป....