สวัสดีครับ (Ayubowun)...ศรีลังกา

       .....เหตุผลที่เลือกไปศรีลังกาในวันที่ชีวิตกำลังจะเริ่มต้นในวิถีทางใหม่นั้น นอกจากมีไมล์สะสมเหลือพอที่จะเว้นค่าเครื่องบินไป-กลับได้ และคงเสียแต่ภาษีค่าธรรมเนียมต่าง ๆ เท่านั้นแล้ว ที่มากไปกว่านั้น ก็เป็นด้วยคราวหนึ่ง ได้เคยถูกชักชวนให้ไปเยือนจากนายกเทศมนตรีเมืองมาทาเล (Matale) ที่นั่นซึ่งได้เคยมาเยือนเมืองแกลงในโอกาสมาศึกษางานจัดการเมืองและแลกเปลี่ยนประสบการณ์การจัดการสิ่งแวดล้อม ได้พบกันสักสองสามครั้งมาก่อน แต่มิได้มีโอกาสไป และก็มิได้คิดว่าไปคราวนี้จะไปพบกับท่าน เพียงแต่เคยฟังข้อมูลพื้นฐานจากการนำเสนอมาก่อนแล้วรู้สึกว่า บ้านเมือง ผู้คน แลดินฟ้าอากาศคงไม่ต่างจากบ้านเราสักเท่าใดนัก นี่ก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้อยากไป

เค้าโครงวรรณคดีเรื่องรามเกียรติ์ หรือ รามายาณะ ที่ส่งคืนครูแทบหมดไปแล้ว ยังพอจำได้เลือนลางถึงการรบพุ่งสับประยุทธ์กันของทศกัณฐ์ หนุมาน และพระรามพระลักษณ์ถึงขั้นถล่ม "กรุงลงกา" จนราบพณาสูรนั้น แล้วเดี๋ยวนี้กรุงลงกาเป็นอย่างไร และเราที่อายุอานามในวัยใกล้กึ่งศตวรรษนี้เคยคุ้น ๆ กับคำว่า "ทวีปลงกา"และ "ลงกาทวีป" และเรื่องที่พระเจ้าบรมโกศ อห่งกรุงศรีอยุธยาเคยส่งพระสงฆ์ไทยไปช่วยเมืองลังกาในการพระศาสนาจนมีสายเป็น "ลังกาวงศ์" กับ "สยามวงศ์" กันมาบ้างไหม

       และก่อนหน้านี้ มีคนรู้จักเล่าว่า เคยมีอาขีพขึ้นล่องไปค้า "พลอยซีลอน" ที่ศรีลังกากับพลอยเมืองจันทบุรี แล้วเมืองซีลอนนี้มันอยู่ตรงไหนของศรีลังกากันนะ? กระทั่งเมื่อได้ตามไปดูจึงรู้ว่า ซีลอน (Ceylon) นี้ก็หมายถึง ประเทศศรีลังกานี่เอง 

.....เมื่อความสนใจใคร่รู้มาผสมกับประสบการณ์ข้อมูลพื้นฐานเดิมอันกระพร่องกระแพร่งเต็มที จึงทำให้ยินดีจรลีไปโดยพลัน.....

overlay ถนนมาบใหญ่

...เทศบาลฯ เริ่มการปูผิวทางแอสฟัลท์ติคคอนกรีต (overlay) ทับผิวทางเดิมบนถนนมาบใหญ่ ที่ผ่านการใช้งานมานานนับสิบปี จากปากทางถนนสุขุมวิท ไปจนเลยศาลเจ้าหนองแตงโม เพื่อความสะดวกปลอดภัยในการขับขี่สัญจร...จะใช้เวลาตลอดสัปดาห์นี้ โดยขอให้ท่านเดินทางผ่านในบริเวณพื้นที่งานด้วยความระมัดระวัง และขออภัยในความไม่สะดวกและเหตุรำคาญระหว่างการก่อสร้างมายังร้านรวงทั้งสองฟากฝั่งถนนด้วยครับ

ปฐมนิเทศน์ปีการศึกษาที่ ๒ ผู้ปกครองนักเรียนโรงเรียนอยู่เมืองแกลงวิทยา

        เช้านี้เป็นเวลาปฐมนิเทศน์ผู้ปกครองนักเรียนโรงเรียนอยู่เมืองแกลงฯ ประธานคณะกรรมการสถานศึกษาฯ คุณวิฑิต ลาวัณย์เสถียร ได้มาให้ข้อคิดความมุ่งหวังต่อการจัดการศึกษาของบ้านเรานี้.. ขณะที่เทศบาลฯ ใช้โอกาสนี้ชวนผู้ปกครองฝันร่วมกันที่จะได้เห็น "ผู้หญิงในใจ ผู้ชายในฝัน" อันหมายถึงนักเรียนของเราในวันที่เติบโตเป็นผู้ใหญ่ควรจะเป็นบุคลากรของชาติกันแบบใด....

        ...เรียนสูง ๆ แล้วไปไกลอกพ่อแม่ นี่ถือว่าทิ้งท่านให้ว้าเหว่ แล้วยังทิ้งบ้านเกิดเมืองนอนกันเลยทีเดียวไหม...... 

..."ทุน" ที่จะส่งต่อให้ผู้เรียน ไม่ใช่เงินตรา ทรัพย์ศฤงคาร แต่เป็นทุนทางความคิดอ่าน ทุนภูมิรู้เรื่องราวทางภูมิประเทศ ภูมิอากาศ ภูมิประวัติภูมิสังคม ภูมิอาชีพ รอบ ๆ ตัวในพื้นที่บ้านเกิดเมืองนอนแห่งตนต่างหาก...

ไม้ เมืองเดิม...ไม้ เมืองแกลง

.... วัดโพธิ์ทองพุทธาราม บ้านหนทางเกวียน ที่พระเจ้าตากสินมหาราชทรงนิมนต์เจ้าอาวาสนาม ชื่น ไปเป็นพระสังฆราชที่กรุงธนบุรีภายหลังทรงกอบกู้เอกราชแล้ว และสุนทรภู่ได้กล่าวในนิราศเมืองแกลงว่าได้มาเยือน...กรมการบ้านดอนเค็ด..แต่เมื่อปีพ.ศ.๒๓๔๙...หากท่านใดแวะไปนมัสการพระครูบุรเขตสังฆการ (พระอาจารย์ต๋อย) ให้ลองแวะไปทางชายคลองหลังโบสถ์อันร่มรื่น ที่มีหมู่ต้นตะเคียนยอดทรงพุ่มข้าวบิณฑ์ยืนตระหง่านสูงชนิดแหงนคอตั้ง อีกทั้งต้นสำโรงและยางนาก็มี ยืนทนงเป็นเครื่องแสดงร่องรอยของกาลเวลามาถึงวันนี้ได้อย่างชวนชื่นอิ่มเอมใจ

     แล้วเลาะไปทางหนเหนือถึงวัดหนองจรเข้ ที่เมื่อเอ่ยถึงวัดนี้ ผู้คนกลับนึกถึงแต่แผงต้นยางนาอายุกว่าสามสิบปีและผืนป่าระดับ..ป่าวิปัสสนา..ในวัดเนื้อที่กว่า ๖๐ ไร่ที่ท่านอาจารย์ดอน เจ้าอาวาสได้ปลูกและทำนุบำรุงมายาวนาน กระทั่งสองปีมานี้ วัดยังได้ชักชวนญาติโยมร่วมทุนทรัพย์จัดหาที่ดินเพิ่มเติมมาอีกถึง ๘๒ ไร่ แลขณะนี้ท่านได้ขุดร่องทางน้ำหมายสร้างความชื้นชุ่ม แล้วนำดินมาถมปรับระดับพอให้พ้นหน้าน้ำเหนือหลาก และเตรียมจะทำพื้นที่นี้ให้เป็นป่าอีก...ท่านว่า " ตัดเขามาใช้มากแล้ว ต้องปลูกใช้คืนเขากันบ้าง".. จึงในเวลาที่พระพิรุณมาหยาดเตือนอยู่เนือง ๆ เช่นนี้ พิจารณาแล้ว วัดกำลังต้องการ "ทุน" ที่หมายถึง ทุนทรัพย์สำหรับจัดหาพันธุ์กล้าไม้แลวัสดุอุปกรณ์ กับ ทุน ที่หมายถึงการลงแรง และ ทุน ที่หมายถึง พันธุ์กล้าไม้ยืนต้นนานาชนิดที่เราท่านจะจัดหาไปช่วยกันได้จากนี้ไป....

บทส่งท้ายการท่องไพรในเมืองแกลงอย่างย่อ

   .สามวันในช่วงวันฉัตรมงคล หลายฝ่ายมาร่วมกันคิด ฟังความเห็นกันจนได้แนวทางการจัดการเพื่อเพิ่มชนิดพันธุ์ไม้ไม้ยืนต้นจากเดิมที่มีอยู่ตามแผนงานและพื้นที่เป้าหมายที่กำหนดในเมืองแล้ว ตั้งแต่บริเวณเกาะกลางถนนสุขุมวิิท ถนนบ้านบึง - แกลง ลานจอดรถและคันสระศาลา ๙ เหลี่ยม รวมถึงแนวชายคลองที่โอบสนามกีฬา....ขอบคุณดร.สิรินทร์ แก้วละเอียดและดร.อนงค์ ชานะมูล ผู้มาชี้ทางสว่างสร้างร่มเงาและออกซิเจนไว้ที่บ้านเราด้วยครับ....และในโอกาสถึงหน้าฤดูที่พระพิรุณจะมาเยี่ยมเยือนปีนี้ หาที่เท่าที่มีและพอใจลงต้นไม้กันตามเหมาะสมพร้อม ๆ กันเสียแต่วันนี้เถิดนะครับ....

       มีคำน่าสนใจอาทิ "สังคมพืช" " ไม้พี่เลี้ยง" " ป่าชุ่มน้ำพื้นที่ต่ำ" "พันธุ์ไม้ยืนต้นจากชายน้ำชายทะเล ไล่ขึ้นไปจนถึงเขาชะเมา เขาอ่างฤาใน" ฯ.....เราลืมไปเสียสนิทว่ามนุษย์อย่างเรานี้มีต้นไม้เป็นเพื่อนร่วมโลก

       ดินน้ำกร่อยอย่างทางเมืองแกลงนี้ ท่านว่ามีไม้ยืนต้นที่มีลำต้นระดับสูงสองชนิดเหมาะเหลือเกินกับที่นี่ คือ ต้นตะเคียนทอง และยางนา...เมื่อย้อนไปดูเอกสารทางประวัติศาสตร์จึงถึงบางอ้อว่า ไม้ตะเคียนทองย่านแขงเมืองแกลงนี้มีชุกชุมและขนาดใหญ่ถึงขั้นต้องเกณฑ์คนทั้งเมืองไปตัดชักลากลงน้ำล่องไปทำเรือพระที่นั่งแต่ในสมัยรัชกาลที่ ๔ มาแล้ว แลเมื่อครั้งที่เทศบาลฯ ขุดลอกคลองบริเวณโรงเลื่อยเก่าเชิงสะพาน ๑๐๐ ปีบ้านตลาดสามย่านเมื่อเกือบสิบปีล่วงมา ก็ได้พบกับตาว่ามีไม้ยางขนาดใหญ่ที่ซ่อนจมน้ำอยู่ (ไม้ลักษณะนี้เขาเรียก ไม้หมู) รอการลากขึ้นมาเลื่อยจำนวนหลายสิบท่อน ก่อนที่ป่าไม้อำเภอแกลงจะนำไปประมูลจำหน่ายตามระเบียบ