วานเย็นไปบ้านย่านโพธิ์ทองสำรวจพื้นที่เพาะปลูกหลังบ้าน (backyard garden) พบยังพอมีเหลือให้เห็นอยู่บ้าง แต่ไม่สู้มากนัก เพราะวิถีการใช้ชีวิตเดี๋ยวนี้เปลี่ยนไปทำงานนอกบ้านกันโดยมาก คงเหลทอแต่คนที่มีใจรักต้นไม้ และผู้สูงวัยที่ยังพอใจกับการได้ปลูก แต่ทั้งนี้ก็ยังประสบปัญหาที่ดินบางบริเวณเป็นดินทราย และบางทีผักแปลงเล็กแปลงน้อยต้องพลอยเสียหายไปกับฤดูน้ำหลาก
ได้ชวนตายายพ่อแม่ช่างติ๋มในภาพที่รักการปลูกผักแต่ประสบปัญหาข้างต้น ให้ไปใช้พื้นที่บริเวณสนามกีฬาฯ แทนเพราะอยู่ใกล้กัน...ขออ่านใจว่าสองท่านจะจอบตกลงใจในไม่ช้า
ครั้นไปถึงโรงเรียนวัดโพธิ์ทองพุทธาราม พบเด็กจำนวนหนึ่งกำลังเล่นซ่อนแอบ กับครูธัญญาทำหน้าที่อยู่เวร เด็ก ๆ พาไปดูสวนหลังโรงเรียน มีดงกล้วย ชะอม ขนุน มะละกอ ฯ ให้น้ำด้วยท่อสปริงเกอร์ ปุ๋ยหมักที่เทศบาลส่งไปให้ ๑ เที่ยวรถ บัดนี้เหลืออยู่สักสิบลูก น้ำท่าที่นี่บริบูรณ์ดีด้วยมีสระลึกถึง ๒ ลูก โดยภาพรวมเห็นแล้วประทับใจในความสนใจเรื่องพืชภัณฑ์ธัญญาหารที่คุณครูพยายามส่งเสริมเด็ก
ในวันสองวันนี้ จะรุดเข้าพบผู้บริหารโรงเรียนเพื่อแลกเปลี่ยนแนวความคิดและข้อมูลระหว่างกัน เพราะเล็งเห็นว่าจะส่งเสริมการเรียนรู้ตรงนี้ได้อีก ด้วยเทศบาลฯ มีบุคลากรงานสวน เครื่องมือ องค์ความรู้ และปัจจัยในการเพาะปลูก ขณะที่โรงเรียนมีพื้นที่กองกำลัง "พลังมด" อยู่ในมือพร้อมเพาะปลูก อย่างน้อยก็ไว้ใช้ทำอาหารในโรงเรียน เหลือพอก็เอาไปจำหน่ายที่ตลาดกลางแกลง
อยากให้เด็ก ๆ ไม่เรียนเอาแต่ "วิชาการ" แต่ควรเรียนรู้ "วิชกากันอด" ที่เป็นพื้นฐานการดำรงชีวิตอยู่ของมนุษย์ด้วยดิน น้ำ ฟ้าให้พึ่งพาตนเองได้ควบคู่กันไปด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
เนื่องจากบล็อกนี้ จัดทำขึ้นเพื่อรวบรวมเรื่องราวการดำเนินงานของเทศบาล โปรดให้ข้อสังเกต คำแนะนำ หรือเติมเต็มองค์ความรู้เพื่อประโยชน์ในการพัฒนาเมืองต่อไป