เริ่มจาก มะนาวยักษ์ ของเจ๊ติ๋ม ขนาดใหญ่ผิวคล้ายเท่าลูกฝรั่ง ขืนเผลอถูกหลอกให้กินมีหวังเข็ดฟันเแรี้ยวปรี๊ดแน่นอน เห็นแล้วอยากเรียกว่า "มะนาวครก" เหลือเกิน ไม่รู้ผ่าเหล่าผ่ากอมาได้ไง....
ถือยืนโชว์อย่างภาคภูมิหลังซื้อได้กับลุงยศ ไฟฟ้าฯ แกลง...กับ " ไม้กวาดตากิม" ที่เอากิ่งต้นตากิมมามัดรวมกัน เพราะพิเศษตรงที่กิ่งมันแข็งและเหนียว ใช้กวาดลานดินได้สบายมือ แต่ที่แน่ ๆ คือ ไม่แก่คราวลุงจริง จะไม่รู้จักซื้อไม้กวาดตากิมนะเนี่ย....
ปลากะพงหลงเบ็ดตัวนี้หนักเกินขนาดจานเปลไปหลายเท่า เพราะหนักถึง ๘ กิโลยกมือเดียวแทบไม่ขึ้น จับจากสระริมน้ำคลองประแสย่านทุ่งพลงฯ ด้วยการตกเบ็ด เพราะเขาไม่ได้ขุนด้วยอาหารเม็ด ปล่อยมันโตธรรมชาติ ให้ปลาข้างเหลทองบ้างเป็นครั้งคราว...สนนราคาแบบไม่ต้องต่อราคาที่หนึ่งพันบาทแบบเต็มใจทั้งสองฝ่าย
มะลิริมทางข้างตลาดกำลังแตกดอก นักเรียนเก็บไปไหว้พระแล้วยังเหลืออยู่มาก มันสมบูรณ์ด้วยปุ๋ยหมักนี่แหละ ท่านใดสนใจแวะเก็บกลับไปถวายพระเชิญได้ ๆ
เด็ก ๆ ตัวน้อย ๆ จำนวนไม่น้อยทั้งตามพ่อแม่มาตลาด ทั้งนักเรียนที่นี่ ต่างรอวันกลางสัปดาห์เพื่อมานั่งระบายสีอยู่ใกล้ ๆ จากการผสมกันไปมาระหว่างตลาด โรงเรียน สนามกีฬา สวนสาธารณะ จนรู้สึกประหนึ่งว่ามันเป็นอีกหนึ่งพื้นที่ชีวิตของชาวเมืองแกลงที่ได้เห็นกันล่ะ
ตบท้ายกับหัวหมู่ทะลวงปลูก จากฟากข้างโรงเรียน...ชำนาญสามัคคีวิทยา สามแยกประแส ชูธงนำหน้าพาพืชผักจากแปลงปลูกในโรงเรียนมาวางขาย มันช่างเท่ห์สุด ๆ เพราะพ่อค้าแม่ขายยังแต่งชุดนักเรียนอยู่เลยนี่แหละ...
เรียนทั้งวิชาการ และวิชากัน (อด) พร้อมกันไป คือความยิ่งใหญ่ของการจัดการเรียนการสอนเพื่อการมีภูมิชีวิตในอนาคตข้างหน้าครับ....(โรงเรียนใดประสงค์พื้นที่ฝึกค้าขายแก่นักเรียนติดต่อได้ครับ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
เนื่องจากบล็อกนี้ จัดทำขึ้นเพื่อรวบรวมเรื่องราวการดำเนินงานของเทศบาล โปรดให้ข้อสังเกต คำแนะนำ หรือเติมเต็มองค์ความรู้เพื่อประโยชน์ในการพัฒนาเมืองต่อไป