.....นัดที่สองของตลาดกลางแกลงผ่านไป
สำคัญกว่าการซื้อ การขาย...ว่าไหม...คือความยิ้มแย้มทักทายที่ได้มาพบปะกัน...
.......ฝันว่าอยากเห็นตลาดเป็นแบบไหน....
อยากทำให้เป็นตลาดผักสีเขียวพื้นบ้าน ปลูกกันเอง ซื้อขายกันเอง
กุ้ง หอย ปู ปลา หากันมาแต่ในคลองบ้านเรา
งานประดิษฐ์ งานฝีมือ เมื่อไม่ทำด้วยเครื่องจักรแล้วไซร้ ให้เอามาขายกัน
...... ใช้ใบตอง เชือกกล้วย ถุงผ้า ตะกร้า เป็นภาชนะใส่ของ
อย่ายีดครองพื้นที่ตรงนี้ตรงนั้นฉันจอง
ไม่ทำอะไรมากไปกว่าวัตถุประสงค์ให้ได้มาพบเจอกัน นำของดี ๆ มาสู่กัน
ถ้าขนาดตลาดจะเล็ก ก็ให้เล็กอย่างอัดแน่นด้วยคุณภาพ
และถ้าตลาดจะขยาย ก็ต้องคุมหัวคุมท้ายไม่ให้ข้าวของฉีกแนวไปจากเมื่อคราวตั้งต้นตรงนี้
.......นัดหน้ามาเสาะหารอยยิ้ม มาโปรยคำทักทาย มาบองของสด สะอาด ปลอดภัย กันใหม่ครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
เนื่องจากบล็อกนี้ จัดทำขึ้นเพื่อรวบรวมเรื่องราวการดำเนินงานของเทศบาล โปรดให้ข้อสังเกต คำแนะนำ หรือเติมเต็มองค์ความรู้เพื่อประโยชน์ในการพัฒนาเมืองต่อไป